συχνοφλαμαρίζω

Μ

αναδίδω φλόγες συχνά («καὶ βλέπω τὴν ἱστίαν των πῶς συχνοφλαμαρίζει», Πρόδρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συχνός + λατ. flamma «φλόγα» + κατάλ. ίζω].